ఎడారి లో......తెలంగాణ బిడ్డ

ఎడారి లో......తెలంగాణ బిడ్డ

మండు తున్న ఎడారి ఎండల్లో
నా శరీరం కాలి పోతోంది
బరువెక్కిన నా మనసు నిండా
నా పల్లె జ్ఞాపకాలే, ఆ ప్రకృతి సోయగాలే..

గాలి పటం ల ఎగిరి
ఎడారి ముళ్లలో చిక్కుకుని
మనసంతా ఆవురుబావూరు మంటుంది

కాలుతున్న ఎడారి లో
నా జీవిత పూలు మడుతున్నాయి
బతుకు పోరు లో
నా యవ్వనం బుగ్గి పాలవుతుంది
ఆత్మియతానురాగాలు
చేతిలో ఉన్న సెల్‌ఫోన్ కె పరిమితమవుతున్నాయి

గుండెలో ఆశల జీవిత గుడి గంటలు మ్రొగుతుంటే
కల్ల నిండా కష్టాల నీళ్ళు సుడులు తిరుగుతుంటే
బరువెక్కిన నా హృదయ వేదన ఏమని చెప్పను ?
ఎవరి తో చెప్పను ??

క్షణం క్షణం ఒక యుగం గా
ఆశల ఆలోచనల పళ్ళకి లో తేలి ఆడుతూ
నాకు తెలియకుండానే
గడియారపు ముల్లు ఘడియలు దాటుతుంటే.....

తీయని అమ్మ ప్రేమ కు అందకుండా
కన్నవాళ్ల జో పాటలకు నోచుకోని మనోవేధనతో
నా జీవితం ఈ ఎడారి ఇసుక దిబ్బల్లొ కూరుకుపోతోంది

దశాబ్దాలుగా ఒంటరి జీవితానికి అలవాటై
జీవితపు మధుర ఘట్టాలు పట్టాలు తప్పుతూ
గతి తప్పుతుంటే..............
త్యాగనీరతి తో నా రెక్కలు పిప్పి పిప్పి చేసి
కష్టపడుతున్నా................

మారని నా జీవిత రేఖలకు వెలుగులు నిందేదెన్నడు ?
తోరణాలే వలె ఉన్న నా తెలంగాణ పల్లెలు పక పక నవ్వేదీ ఎన్నడు ??
నా జీవితం తిరిగి ఆ పల్లెల్లో ప్రకాశించేది ఎన్నడు ???
నా ఆత్మాభిమానం కాంతులతో వెధజిల్లెది ఎన్నడు ????